با حسابرسی و انواع آن آشنا شوید
حسابرسی چیست؟
شما برای اینکه کسب و کار و شغل خود را از مسیر ناکامی و شکست دور کنید نیاز به دسترسی به مهارت حسابرسی دارید. این فرآیند توسط شخص ثالث خارجی بی طرف که به علم تحلیل اطلاعات اشراف داشته باشد، برای ارزیابی عینی و بررسی صورت های مالی یک شرکت انجام می شود، تا از رخ دادن هرگونه تقلب و اشتباه جلوگیری شود و در نهایت صحت اسناد به صورت گزارش های استاندارد ارائه شود.
در واقع می توان گفت که اسناد مالی ثبت شده در واحد حسابداری، توسط فردی بی طرف و مستقل که توانایی انجام فعالیت های موشکافانه و دقیق را داشته باشد، از نظر درست یا نادرست بودن، سنجیده می‌شود و در نهایت نتایج حاصل از آن به صورت گزارش هایی ارائه می شود.
انواع حسابرس
همان طور که اشاره کردیم فعالیت حسابرسی باید توسط شخص خارجی و بی طرفی انجام شود که دانش و اطلاعات کافی برای تحلیل اطلاعات و محاسبات را در اختیار داشته باشد. همچنین فرد حسابرس باید پیوسته اطلاعات خود را در زمینه حسابداری، چگونگی کار کردن با نرم افزارهای حسابداری و کامپیوتر به روز کند تا بتواند به راحتی آمار و ارقام مربوط به اسناد های مالی را جمع آوری و تحلیل کند تا در نهایت مشخصات یک کسب و کار و سیستم های مالی آنها را به بهترین شکل ممکن ارائه دهد.
حسابرس ها بر اساس وظایفی که انجام می دهند به سه گروه حسابرس داخلی، حسابرس دولتی و حسابرس مستقل تقسیم می شوند.
حسابرس مستقل: حسابرس مستقل را می‌توان رابطی بین صاحبان شرکت و هیئت مدیره دانست که با دریافت حقوق و دستمزد مشخص به فعالیت در حوزه حسابداری و امور مالی شرکت‌ها و موسسات می پردازند.
حسابرس داخلی: حسابرس داخلی به عنوان رابط بین هیئت مدیره و شرکت شناخته می شود، که ارزیابی دقیقی در حوزه سیاست ها و توان مالی و کارایی شرکت انجام می‌دهد و نتایج را به صورت دوره های هفتگی، ماهیانه یا سالیانه در قالب گزارش های استاندارد در اختیار مدیر عامل شرکت یا هیئت مدیره قرار می دهد.
حسابرس دولتی: فردی که در این شاخه فعالیت می کند تمامی وظایف خود اعم از بررسی معاملات و فعالیت‌های اقتصادی مالی شرکت موردنظر را باید بر پایه و اصول حسابداری دولتی انجام دهد.
انواع حسابرسی
مبحث حسابرسی در انواع مختلفی چون مالی، رعایتی، عملیاتی، قانونی و داخلی تقسیم بندی می شوند که در ادامه به توضیح هر یک می پردازیم.
حسابرسی داخلی: حسابرسی داخلی توسط کارکنان یک شرکت یا سازمان برای بهبود تصمیم گیری، ارائه موارد قابل اجرا برای بهبود کارایی به مدیران و گزارش‌های مالی به موقع، عادلانه و دقیق انجام می شود. فردی که در این حوزه فعالیت می کند تمام تلاش خود را به کار می گیرد تا از روش‌هایی برای ارزیابی اسناد استفاده کند تا بتواند به طور کارآمد ریسک‌های موجود را مدیریت و کنترل کند و به بهترین نحو سازمان یا شرکت را در مسیر رسیدن به هدف خود قرار دهد.
حسابرسی دولتی: این نوع حسابرسی بر ارزیابی صورت‌های مالی شرکت می پردازد تا درآمد مشمول مالیات آن ها به اشتباه گزارش نشود؛ چرا که این اشتباه چه عمدا چه سهوا انجام شود تقلب مالیاتی محسوب شده و دارای مجازات نیز می‌باشد.
حسابرسی صورت های مالی: این فرآیند باعث افزایش اعتبار وضعیت مالی گزارش شده و عملکرد یک کسب و کار می شود، که باید به صورت سالانه انجام شود و باعث ارائه یک دیدگاه واقعی از عملکرد مالی یک شرکت می شود. حسابرسی صورت های مالی به صاحبان شرکت خود این امکان را می‌دهد تا از وضعیت مالی شرکت خود به خوبی آگاهی داشته باشند تا در صورت بروز مشکل بتوانند قبل از آن که ضررهای زیان باری ایجاد شود آنها را کنترل و رفع نمایند.
حسابرسی رعایتی: منظور مشخص کردن میزان رعایت سیاست‌ها، قوانین دولتی و حتی احکام در رسیدگی به صورت های مالی می باشد.
حسابرسی قانونی: حسابرس در این نوع فعالیت پس از آن که صورت‌های مالی را بررسی کرد آن را از نظر انطباق با استانداردهای موجود بررسی کرده و گزارش نهایی را تهیه می کند. یک مثال قابل تصور برای آن وجود دارد، که می توان گفت مشابه عملکرد پزشکان در امور پزشکی قانونی می باشد.
حسابرسی عملیاتی: حسابرسی عملیاتی دارای است ویژگی شاخصی چون کارایی، اثربخشی، بهینه سازی اقتصادی می باشد؛ که با آن ها شناخته می شود. این نوع حسابرسی به یک کسب و کار به گونه ای کمک می کند تا با کمترین هزینه ممکن با استفاده از استانداردهای موجود و تشخیص خطاها و اشتباهات به هدف خود برسد.
بررسی استانداردهای حسابرسی
انجمن رسمی حسابداران آمریکا در سال ۱۹۴۷ برای سنجش کیفیت کار حسابرسان استانداردهای را تعریف کرده و آنها را در سه دسته طبقه بندی کردند که شامل استاندارد گزارشگری، استاندارد عملیات و استاندارد عمومی باشد.
استاندارد عمومی: بر طبق این استاندارد فرد حسابرس باید دارای صلاحیت کافی برای حسابرسی را داشته باشد، که این صلاحیت توسط مدارک تحصیلی دریافت شده از انجمن های معتبر به دست می‌آید. فرد حسابرس باید توانایی عملکرد مستقل و تیزبینانه را داشته باشد و وظایف خود را به صورت حرفه‌ای انجام دهد.
استاندارد عملیات: این نوع استاندار با برنامه ریزی منسجم و همچنین نظارت کافی نحوه عملکرد و روش های مناسب برای ارائه گزارش ها را مشخص می کند. همچنین می توان با بهره از سیستم کنترل های داخلی که با عملیات مالی شرکت مرتبط می باشند خطرهای احتمالی را ارزیابی کرد و کاهش داد.
استاندارد گزارشگری: پس از آن که حسابرس تمامی انواع اطلاعات را جمع‌آوری کرده و به تحلیل آنها پرداخت و نسبت به آنها اطمینان حاصل کرد می تواند آنها را به صورت یک گزارش نهایی ارائه دهد. که نحوه ارائه این گزارش را می توان در چهار نکته به صورت خلاصه بیان کرد:
- بیان شفاف این نکته که آیا صورت های مالی پذیرفته شده بر مبنای اصول حسابداری می باشد یا خیر.
- بیان واضح این نکته که آیا اصول حسابداری و حسابرسی که مورد قبول واقع شده برای تمامی حسابداری های مالی اعمال شده است یا خیر. که در صورت اعمال نشدن باید هر مورد را گزارش داد.
- اطمینان حاصل کردن از افشای اطلاعات در صورت های مالی که بیانگر فعالیت شرکت مورد نظر می باشد.
- تایید قابل اعتماد بودن صورت های مالی ارائه شده توسط مدیریت شرکت.
